De Tachtiger François Erens kan terecht beschouwd worden als degene die Baudelaire in Nederland heeft geïntroduceerd. Hij woonde in Parijs in de jaren 1880 en leerde daar tal van fin-de siècle dichters kennen en via hen ook het werk van Baudelaire. Dat verklaart dat zijn beeld geheel correspondeert met dat van “Mister Décadence”: “Hij [Baudelaire] is eene Parijse plant, welke hare ontwikkeling gezogen heeft uit het asphalt, in die groote menschenserre waar het broeien van het leven de meest vreemdsoortige gewassen tevoorschijn roept.” […] “Doch in de diepte van den afgrond der menschelijke ziel sluimert nog altijd de parel, welke de zucht naar het Ideaal is […].” (pp. 51-52).
François Erens, 'Over Charles Baudelaire' (1884), Litteraire wandelingen, 1906, Amsterdam, S.L. van Looy, pp. 46-61. [22540 C 39]