Deze eerste editie is uniek omdat zij de zes gedichten bevat waarvoor hij kort na verschijnen veroordeeld werd. “Lesbos” bijvoorbeeld bezingt de liefde tussen Sappho en haar vriendinnen (een taboe onderwerp in die tijd). Hoewel Les Fleurs du mal in de negentiende eeuw nog twee edities beleefde - één bij leven van Baudelaire, in 1861, met toevoeging van het deel ‘Tableaux parisiens’ en één in 1868, kort na zijn dood – bevatten geen van beiden de ‘poèmes condamnés’. Deze werden in 1866 in Antwerpen herdrukt en samen met andere ongepubliceerde gedichten uitgebracht onder de titel Les Epaves de Charles Baudelaire - de wrakstukken.
Charles Baudelaire, Les Fleurs du mal, Paris, Poulet Malassis et de Broise, 1857. [1508 H43]