Baudelaire 2021

Terwijl in Frankrijk Baudelaire dit jaar uitbundig herdacht wordt met publicaties en een tentoonstelling in de Bibliothèque Nationale, zijn in Nederland ook nieuwe Baudelaire bloemen tot bloei gekomen. Terwijl in de jaren 1990 het vooral leek te gaan om het vertalen van Les Fleurs du mal, is er nu ook oog voor zijn brieven - waarvan een ruime keuze voor het eerst vertaald is. Le Spleen de Paris, Baudelaires bundel prozagedichten over de grote stad, lijkt dit jaar een heuse “Nederlandse rentrée” te beleven, zoals Erik van den Berg kopte in de Volkskrant.

 

 

  Uitgeverij Voetnoot komt met een herziene vertaling daarvan en tegelijkertijd werkte Hafiz Bouazza aan een nieuwe vertaling, geïllustreerd door Marlene Dumas, die vanwege Bouazza’s vroegtijdige dood onvoltooid is gebleven (te verschijnen in 2022). Zo blijkt Baudelaires werk anno 2021  – net als in de negentiende en twintigste eeuw – nog springlevend voor schrijvers, vertalers en beeldend kunstenaars.

 

Charles Baudelaire, Mijn hoofd is een zieke vulkaan, vert. Kiki Coumans, 2021

RESOURCE

Charles Baudelaire, Mijn hoofd is een zieke vulkaan, vert. Kiki Coumans, 2021

Charles Baudelaire, De bloemen van het kwaad, vert. Menno Wigman, 2021

RESOURCE

Charles Baudelaire, De bloemen van het kwaad, vert. Menno Wigman, 2021

Charles Baudelaire, “Les paradis artificiels”

RESOURCE

Charles Baudelaire, “Les paradis artificiels”

Charles Baudelaire, Het Spleen van Parijs, vert. Jacob Groot, 2021

RESOURCE

Charles Baudelaire, Het Spleen van Parijs, vert. Jacob Groot, 2021

Charles Baudelaire, Le poison / Het gif, vert. Peter Verstegen, 2021

RESOURCE

Charles Baudelaire, Le poison / Het gif, vert. Peter Verstegen, 2021

Charles Baudelaire, Het Parijs Spleen, vert. Hafid Bouazza, 2022

RESOURCE

Charles Baudelaire, Het Parijs Spleen, vert. Hafid Bouazza, 2022