Home

In 2021 is het tweehonderd jaar geleden dat Baudelaire geboren werd, op 9 april 1821. Maar een andere datum is misschien nog wel belangrijker, die van de verschijning van Les Fleurs du mal in 1857. De dichtbundel was aanvankelijk een succès de scandale : na een veroordeling vanwege ‘aanslag op de goede zeden’ moest Baudelaire zes gedichten uit het boek verwijderen. Zo miskend als hij bij leven was, zo beroemd werd Baudelaire na zijn dood in 1866. Tijdgenoten als Verlaine, Rimbaud en Gautier zouden hem in het zadel hijsen als “de koning der dichters, een waarlijke God” (Rimbaud) en de belichaming van de ‘poète maudit’- de gedoemde dichter. Vanaf eind 19e eeuw was zijn naam voorgoed gevestigd; in Frankrijk en daarbuiten werd hij beschouwd als de vader van de moderne poëzie. De bloemen van het kwaad zijn groots in hun schildering van alle vormen van het kwaad waaraan de mens is overgeleverd maar ook in het vermogen om het kwaad door middel van de poëzie om te smeden tot schoonheid. Baudelaires gedichten staan bekend om hun volmaakte verstechniek, waar vormvastheid gepaard gaat met een uitzonderlijke poëtische verbeelding. De dichtbundel is dan ook een moderne klassieker geworden die tot op de dag van vandaag in pocketuitgave in elk Frans station te krijgen is en verplichte kost is voor Franse middelbare scholieren.  

Baudelaire in Nederland

 

Ook in Nederland en Vlaanderen is Baudelaire vanaf de jaren 1880 tot nu op vele manieren gelezen en verwerkt, door dichters, beeldend kunstenaars, essayisten en vertalers. Zijn poëzie is niet alleen door collega-dichters vertaald maar ook bibliofiel uitgegeven. In 1913 verscheen in Den Haag een integrale, Franstalige uitgave van Les Fleurs du mal. Daarnaast lieten beeldend kunstenaars en illustrators zich door de dichtbundel inspireren en heeft Baudelaire zijn sporen achtergelaten in de Nederlandse muziek. Dichters als Jef Last en Paul Rodenko hebben aan de verspreiding van Baudelaires werk bijgedragen door essays en bloemlezingen. Hoewel de eerste integrale Nederlandse vertaling van Les Fleurs du mal al in 1946 in Vlaanderen verscheen beleefde het vertalen van Baudelaire zijn grootste bloei in de jaren 1990, toen er een ware rel ontstond rond concurrerende vertalingen van de dichtbundel, die kort na elkaar uitkwamen.

 

 

 

De tentoonstelling

 

Deze tentoonstelling beoogt geen compleet overzicht te geven van de Nederlandse Baudelaire-receptie maar wil aan de hand van de Leidse collecties een beeld geven van de rijke doorwerking van Baudelaire in Nederland en de ontwikkeling ervan. Het voorwerk voor de tentoonstelling werd gedaan door bachelor- en masterstudenten Franse taal en cultuur van de Universiteit Leiden. In het kader van het keuzevak ‘Baudelaire’ (2020-21) verzamelden en onderzochten zij een aanzienlijk deel van het materiaal voor deze tentoonstelling.  

Willem Arondéus, Les Fleurs du mal, 1916, tekening

RESOURCE

Willem Arondéus, Les Fleurs du mal, 1916, tekening

Félix Nadar, Portret van Charles Baudelaire, 1911 (in: Charles Baudelaire intime: le poète vierge)

RESOURCE

Félix Nadar, Portret van Charles Baudelaire, 1911 (in: Charles Baudelaire intime: le poète vierge)

Charles Baudelaire, Les Fleurs du mal, 1857, titelpagina

RESOURCE

Charles Baudelaire, Les Fleurs du mal, 1857, titelpagina