Dagelijks leven

Het traditionele beeld van oorlog komt meestal neer op hevige vuurgevechten, bombardementen en marcherende troepen. Hoewel de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog wel degelijk zo’n type oorlog was, pakte men met de blik op de nog ongewisse toekomst het dagelijks leven weer op. Dat geldt zowel voor Indonesische als Nederlandse burgers en militairen. Er werd gewerkt, gestudeerd, gefeest, bemind en getrouwd. Op pasars werd gekocht en in moskeeën, tempels en kerken werd gebeden. Kerst, Sinterklaas en Ramadan: het ging allemaal door.

Tegelijkertijd was de oorlog nooit werkelijk uit zicht. De noodzaak de moraal hoog te houden bleef ongewijzigd tijdens de oorlog. Zoals blijkt uit deze selectie, werd daar echter op verschillende manieren vorm aan gegeven.

Ook visies over de toekomst van Indonesië liepen uiteen. Waar Nederland linksom of rechtsom een (neo)koloniale relatie probeerde te redden, brak voor Indonesië een nieuwe tijd aan gericht op de onafhankelijkheid.

In dit thema staat het alledaagse leven tijdens de oorlog centraal. De selectie laat zien hoe vrijheidsstrijders, scholieren, ambtenaren, verplegers en militairen daar invulling aan gaven en de oorlog ervaarden buiten de strijd om. Deze bronnen tonen dat oorlog en leven twee kanten van dezelfde munt zijn, ook tussen 1945-1949.