Ooggetuigen van de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog zijn anno 2021 steeds minder talrijk. Dankzij de oral history collecties ondergebracht in de Leidse universiteitsbibliotheek kunnen we echter blijven luisteren naar getuigen van de oorlog. Mondelinge getuigenissen geven niet alleen nieuwe inzichten in historische gebeurtenissen, maar brengen daar ook nuances in aan of bieden er reflectie op. De interviewfragmenten die onder dit thema worden gepresenteerd bieden sterk uiteenlopende persoonlijke perspectieven op de oorlog in Indonesië.

Het is niet verwonderlijk dat in alle interviews de nasleep van de oorlog voelbaar is. Als bron hebben interviews een sterk subjectief karakter. Jaren later afgenomen, blijkt ook hoe feilbaar het geheugen kan zijn of hoe geïnterviewden hun getuigenis laten leiden door latere maatschappelijke discussies over de oorlog. Dit sluit niet

uit dat velen hun ervaringen haarscherp kunnen navertellen. De hier te beluisteren ‘stemmen uit de oorlog’ zijn die van burgers, militairen én alles daar tussenin.

Bij de selectie is gestreefd om mensen met sterk uiteenlopende ervaringen aan het woord te laten. Het merendeel van de interviews is afkomstig uit de collectie van Stichting Mondelinge Geschiedenis Indonesië (SMGI) en is afgenomen in de jaren negentig en tweeduizend in Nederland. Dit kleurt de getuigenissen. Onderbelichte posities en ervaringen in de oorlog, zowel in Nederland als in Indonesië, zijn daarom leidend geweest voor de selectie. Evenzeer is geselecteerd op het historisch belang van de interviews: elke getuigenis, ieder perspectief, brengt ons dichter bij de historische realiteit van de Onafhankelijkheidsoorlog in Indonesië.