”Het lied der achttien dooden” is in 1941 geschreven door Jan Campert, en twee jaar later werd het illegaal gepubliceerd. Het gaat niet om een een autobiografisch werk van Campert, hoewel dat lange tijd werd gedacht. Na de publicatie van het gedicht werd herhaaldelijk geschreven dat hij een van de beschreven “dooden” was. In werkelijkheid bleek het om achttien gevangen verzetstrijders en stakers te gaan die hun executie afwachtten in een cel. Niet alleen bleek dat Campert niet tot de achttien ‘bezongen doden’ behoorde, hij heeft het gedicht bovendien niet in een kamp geschreven, hoewel hij later wel alsnog in een concentratiekamp overleed. Deze en andere onduidelijkheden en misvattingen hebben ervoor gezorgd dat Camperts status als verzetsheld regelmatig in het geding kwam. Desalniettemin groeide “De achttien dooden” uit tot een van de belangrijkste verzetsgedichten in de Nederlandse literatuur.