Bordewijk heeft zich niet ingeschreven bij de Kultuurkamer en was dus genoodzaakt zijn boeken onder pseudoniem te publiceren. In zijn teksten is hij steevast kritisch gebleven op de bezetter, en dat is ook terug te zien in de openlijk anti-Duitse thematiek en toon van zijn werk. Onder het pseudoniem Emile Mandeau publiceerde hij het boek Verbrande erven (1944), dat uitkwam bij de -toen nog illegale- verzetsuitgever De Bezige Bij.