Overzichtskaartje met het zuiden van Spanje en de Noord-Afrikaanse kust met Marokko en Tunesië, hier aangeduid als Royaume d’Alger. Op de kaart zien we de stad Salé gelegen, rechts onder de windroos. Jacques Philippe Laugier de Tassy trad in 1699 in dienst van de Franse zeemacht. In 1725 publiceerde hij in Amsterdam zijn Histoire du Royaume d'Alger om zijn eigen nieuwsgierigheid naar dat land te bevredigen. Hij geeft in het boek een verslag van de geschiedenis en het bestuur van het gebied, samen met onder meer een beschrijving van de inwoners, hun zeden en gebruiken en religie. Al deze observaties zijn gebaseerd op eigen waarnemingen en over het algemeen vrij eerlijk en onpartijdig. Dit is nogal verrassend, want Laugier de Tassy wist als beroepsdiplomaat dat Algiers behoorde tot de meest gehate van de Noord-Afrikaanse staten. Het leefde van piraterij, beroofde de Europese schepen in de Middellandse Zee en ontvoerde hun bemanning. De regering en het leger van Algiers, waarvan werd beweerd dat ze bestaan uit het slijk van het Ottomaanse rijk, werden als bijzonder gewelddadig, agressief en onhandelbaar beschouwd. Reizigers en diplomaten gaven veelal de voorkeur aan de Tunesiërs.
J.P. Laugier de Tassy, Histoire du royaume d'Alger avec l'etat présent de son gouvernement, de ses forces de terre & de mer, de ses revenus, police, justice, politique & commerce. Amsterdam, Henri du Sauzet, 1725. [KITLV3 M 3y 79].