In 1930 trouwen in Bandoeng Snoucks zoon Joesoef en de dochter van de regent, Madeleine Wiranatakoesoema. Het is voor Snouck een van de weinige goede berichten die hem na de Eerste Wereldoorlog uit Nederlands-Indië bereiken. Het levenswerk waaraan Snouck in Indië had gewerkt, wordt steeds meer een gedateerd ideaal zonder dat er iets positiefs voor in de plaats komt. Snouck beseft dit maar al te goed. Zo is de onderwerping van Atjeh niet gevolgd door een werkelijke pacificatie van het gebied door een kundig koloniaal bestuur en blijven de Nederlanders er gehaat. Indonesische politieke leiders beginnen verder te streven naar de onafhankelijkheid van hun land. Snouck pleit in reactie hierop voor een zo spoedig mogelijke beëindiging van de koloniale overheersing van Nederlands-Indië, maar hij wordt nog maar door weinigen in Nederland begrepen.
Huwelijk van Snoucks zoon Joesoef en Madeleine Wiranatakoesoema, 1930, collectie nazaten van Snouck Hurgronje in Indonesië, Bandung