Rustende jager in het veld PK-2020-P-10
Description
Cornelis Bloemaert II (1603-1692)
Deze rustende jager is een prent uit Otia delectant (Lof der Luiheid), een serie met zestien pastorale idylles waarin het landleven wordt geïdealiseerd en die Cornelis Bloemaert vervaardigde tussen 1627 en 1630 naar ontwerpen van zijn vader Abraham Bloemaert. De serie met herders, boeren, soldaten en vier reizende marskramers is gemaakt in Utrecht. De Latijnse onderschriften met een licht moralistische strekking zijn van Hendrik de Roy, stadsdokter van Utrecht en tevens aangetrouwd familielid. Dergelijke scènes zijn waarschijnlijk beïnvloed door de populaire, pastorale traditie in de Nederlandse literatuur van die tijd. Het zijn robuuste, met licht overgoten composities met grote, levensechte figuren prominent op de voorgrond. De licht-donker overgangen zijn contrastrijk en gevarieerd, maar toch vloeiend. De voorliefde van Abraham Bloemaert voor het weergeven van de menselijke figuur in het verkort komt hier duidelijk naar voren.
Naar Abraham Bloemaert (1566 – 1651), Rustende jager in het veld, tussen 1627-1630, gravure, 107 x 153 mm (bladmaat), rechtsonder binnen: ‘6’, onderschrift: Quisquis opus coeptum deduxit ad ultima felix Otia securo ducere blanda licet, [Vertaling: Adriaan Rademaker UL. Wie een begonnen werk fortuinlijk tot een einde heeft gebracht, mag in veiligheid aangename rust doormaken], PK-2020-P-10.
Deze rustende jager is een prent uit Otia delectant (Lof der Luiheid), een serie met zestien pastorale idylles waarin het landleven wordt geïdealiseerd en die Cornelis Bloemaert vervaardigde tussen 1627 en 1630 naar ontwerpen van zijn vader Abraham Bloemaert. De serie met herders, boeren, soldaten en vier reizende marskramers is gemaakt in Utrecht. De Latijnse onderschriften met een licht moralistische strekking zijn van Hendrik de Roy, stadsdokter van Utrecht en tevens aangetrouwd familielid. Dergelijke scènes zijn waarschijnlijk beïnvloed door de populaire, pastorale traditie in de Nederlandse literatuur van die tijd. Het zijn robuuste, met licht overgoten composities met grote, levensechte figuren prominent op de voorgrond. De licht-donker overgangen zijn contrastrijk en gevarieerd, maar toch vloeiend. De voorliefde van Abraham Bloemaert voor het weergeven van de menselijke figuur in het verkort komt hier duidelijk naar voren.
Naar Abraham Bloemaert (1566 – 1651), Rustende jager in het veld, tussen 1627-1630, gravure, 107 x 153 mm (bladmaat), rechtsonder binnen: ‘6’, onderschrift: Quisquis opus coeptum deduxit ad ultima felix Otia securo ducere blanda licet, [Vertaling: Adriaan Rademaker UL. Wie een begonnen werk fortuinlijk tot een einde heeft gebracht, mag in veiligheid aangename rust doormaken], PK-2020-P-10.